Şili: 2016 Yazı: Tamara Sol Farías Vergara (Castellano Abajo)’nın sözleri

Hapishane nüfusunun geri kalanından izole bir şekilde demir parmaklıkların arkasındaysanız, gündelik varoluşunuz bu küçük yerde zora girer. Toplumun ve onun rollerinin şiddetlendiği ve adaptasyonun moralini silip süpürdüğü bir gündelik direnişe dönüştüğü bu küçük yerde gündelik varoluşunuz zora girer. Hırsızlar, uyuşturucu kaçakçıları ve katiller devleti, onun gücünü ve onun otoritesini içselleştirir.
Polisin dayattığı izolasyon karşısında kendimden bir şeyler kaybetmeden iletişim kurmaya çalışıyorum. Biz aslında o kadar da farklı değiliz,  sadece onları bağlayan zincirler benim bırakmak istemediğim bağlara dönüşerek gerginlikler rutin hale geliyor. Hayat kelimelerin anlatabileceğinden daha fazlası. Ama irade uyanma, yeme içme, uyuma gibi spesifik programlara dönüştüğünde, kurulu düzene karşı savaş fikirlerin ve hafızanın soyutlanmasıyla başlar. Duvarlar mükemmel, demir parmaklıklar ve kilitler iyi olduğundan ve herşey fiziksel düşmanın elinde olduğundan beri bu savaş fakirlerin arasındaki rekabetle kirlenmemiş dürüstlük jestleriyle veya ufak detaylarda başlar. Şu an buna karşı çıkmanın sadece onun gücünü arttıracağını görüyorum bu nedenle sabırla özgürlük için doğru zamanı bekliyor ve teoriyi ve pratiği bu şekilde hayatın kendisinde buluyorum.
Kalbim doğaya bağlı ve korkmadan doğanın bana verdiği güç beni sinirli tutuyor, bana devam etme gücü veriyor. En çok değer verdiğim şey yoldaşlarımın dayanışması: bizim değerlerimiz elle tutulur biçimde tahakküm ve suiistimalden uzak. Bizim dayanışmamız bencillikten kurtulmuş, güvene dayalı bir anarşist ilişki yaratmakta. Unuttuğum her saniye kanım devletin her provokasyonuyla kaynamakta ve her seferinde bana sömürüyü ve düşmanları hatırlatmakta.  İçinde olduğumuz yapılanmayı görmeyen suçluların unuttuğu şey bu. Bizi ayıran da bu ilgisizlik. İleriye bakarak amaçlarımızı daha iyi görmek hayatlarımıza daha fazla anlam katar. Aynı zamanda gerçekliğimizi yansıtır ve kendimizi açık bir şekilde konumlandırır. Deneyimlerimiz çok fazla değildir ancak nerde durduğumuzu ve nereye gittiğimizi  anlayacak kadar bilgimiz var. Öğrenmek için risk almak ve eylem zamanında akıllı davranmak zorundayız.
Ataerkil toplum ve tekno endüstriyel uygarlığa karşı. Sömürü ve tacize karşı umursamaz olmayalım. Kıtanın bu tarafından, tüketim ve güç toplumuna karşı savaşma ihtiyacı damarlarında akanlara gönülden selamlar.
Açıklık, sabır ve tedbir


Yaşasın anarşi!

Tamara Sol Farías Vergara

Distributed by: The Women’s Coordinating Committee for a Free Wallmapu [Toronto]

https://wccctoronto.wordpress.com