29 Mayıs 2015 :ateşten bir günde , her şey karardı
Bulutlu bir güne uyandık, gün ortasında güneş parlarken her
şey karardı
EKAM (özel kuvvet) ve anti terör birimi Saat 4 civarında bizi
teslim olmaya çağırdı!
Bunun yalan olduğunu, kafamda sesler duyduğumu düşündüm
Ama EKAM evin etrafını sardı, helikopter üzerimizde uçtu,
2-3 dakikada ne yapabileceğimizi düşünmeye başladık.
Düşüncelerim geri döneceğim cehennem deliklerinde dolaştı.
Anlamsızca dolaşacağım koridorlar.
Arkamda bırakıcağım insanlar!
Birden Spiros, bizim ufaklık Spiros, diplomasiden anlamayan,
cesaretiyle tanınmış, elde etmek için uğruna çok savaştığı özgürlük tutkusu, EKAMI
duyduğunda Kalaşnikofa sarıldı ve kendi boğazına dayayarak hayatına son verdi.
Herşey silindi! Ortalık dumanla doldu. Yere düştü ve
gülümsüyordu.
Kararından mutlu olduğunu küçük yüzünde görebilirdiniz.
Bu onun kararıydı, bu yüzden yüzü parıldamaktaydı.
Tedirgindim, kalbim hızlıca çarpıyordu. Gördüğüm şeyin
gerçek olmadığını düşündüm.
Ama hayır, sevgili Spirakos’umuz (küçük Spirakos’umuz)
ölmüştü.
Benim yapamadığımı yapacak ruhu ve cesareti vardı.
Onun kararı cesaret gerektirirken ben bunu yapamadım!
O hapishanelerin koridorlarında yürümekten, anlamsız yıllar
geçirmekten yorulmuştu.
Spirakos bazen farklı düşündüğümüz için özür dilerim. Seni durduramadığım
için özür dilerim.
Bazen sinirini bozduysam özür dilerim küçük kardeşim!
Her zaman hayatımda olacaksın.
Güldüğümüz anıları hep hatırlayacağım, beni çocuk gibi
hissettirdiğin zamanları da!
Sen Spirakos, herşeyini ödül beklemeden veren bir çocuktun.
Seni seviyorum ve her zaman kalbimde özel bir yerin olacak.
tekrar karşılaştığımızda o özel oyunlarını oynayacaksın!
Her zaman kalbimde olacak Spiro Dravila’nın şerefine..
Spiros Christodoulou
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder